Η Λουΐζα (Aloysia triphylla, συνώνυμα Lippia citriodora, A. citriodora, L. triphylla) είναι ένας μικρός φυλλοβόλος θάμνος ύψους 1-1,5 μ. που καλλιεργείται ως αρωματικό, καλλωπιστικό και φαρμακευτικό φυτό [1,2]. Έχει φύλλα οδοντωτά, λογχοειδή, 3-4 ανά γόνατο και μήκους 6-7 εκ. [1,2]. Η σύνθλιψη των φύλλων αναδύει οσμή λεμονιού [2]. Ανθίζει τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου δίνοντας άνθη λευκά [1]. Το έγχυμα παρασκευάζεται με 2 κουταλάκια του γλυκού αποξηραμένα φύλλα σε ζεστό νερό για 3-5 λεπτά.

Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται για τις στομαχικές διαταραχές, ενώ συνιστάται για τις νεφρολιθιάσεις (πέτρα στα νεφρά) λόγω της διουρητικής δράσης της [2]. Το αφέψημα πιστεύεται ότι είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό, ενώ σταματάει και τη διάρροια [2]. Ακόμη, αναφέρεται ότι έχει ακαρεοκτόνες και αντιβατηριακές ιδιότητες [3]. Στη Λατινική Αμερική χρησιμοποιείται ενάντια στο άσθμα,, το κρυολόγημα, τους κολικούς, τη διάρροια, τη δυσπεψία και τον πυρετό [3]. Υπάρχει πλήθος ερευνητικών δημοσιεύσεων για τις ιδιότητες των φύλλων της λουΐζας, οι οποίες συγκεντρωτικά είναι οι εξής: καταπραϋντικές, χαλαρωτικές, αντισπασμωδικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές, ενώ αντιμετωπίζει στομαχοεντερικές διαταραχές και διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος [7-11]. Σε γενικές γραμμές, οι ιδιότητες της λουΐζας αποδίδονται στα συστατικά του αιθέριου ελαίου ή /και τις φαινολικές ουσίες [8].

Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία [2] και περιέχει, εκτός από κιτράλη που είναι το κύριο συστατικό, λεμονένιο κινεόλη, γερανιόλη, λιναλοόλη κλπ. [4]. Μάλιστα, αν τα φύλλα συγκομιστούν τον Μάιο έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα στις δύο κύριες ουσίες από ότι τον Σεπτέμβριο, δίνοντας στο αφέψημα εντονότερη οσμή λεμονιού [4]. Τα φύλλα της λουΐζας περιέχουν φαινολικά συστατικά, κυριότερο τον οποίων είναι η ουσία verbascoside στα οποία αποδίδονται πολλές φαρμακολογικές ιδιότητες [5]. Η απόδοση σε αιθέριο έλαιο μπορεί να φτάσει το 1% [6].

Το έγχυμα από τα φύλλα της λουΐζας είναι ιδιαίτερα πλούσιο στις ουσίες verbascoside (400 mg/L) και κιτράλη (30 mg/L) [6]. Στην ουσία verbascocide οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και η αντιοξειδωτική δράση [7]. Με πρόσφατες μελέτες αποδείχτηκε ότι η ίδια ουσία προστατεύει τα κύτταρα του αίματος ενεργοποιώντας αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς της άμυνα τους οργανισμού [10]. Επιπλέον, μέσα από διάφορους μηχανισμούς, η συγκεκριμένη ουσία δεικνύει νευροπροστατευτική δράση ενάντια σε παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος [12]. Από την άλλη, η κιτράλη έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες, αντιδιαρροϊκή δράση [13].

Βιβλιογραφία Λουίζας